maandag 19 maart 2012

De strijd: Dressuur vs Western

Sinds 1 december sta ik met mijn jonge Quarter horse op stal Wennekers, in de drie maanden dat ik hier nu vertoef merk ik dat er toch veel misverstanden bestaan over de westernsport en dan met name de reining sport, gezien het feit dat vele van ons “western” ruiters zich hier op toegespitst hebben.

Ik zou graag zien dat we elkaar wat beter gaan begrijpen en dus heb ik besloten hier eens een stukje proza op los te laten.
Wij westernmensen noemen onze paarden altijd liefkozend pony’s, wij mogen dit, ze zijn van ons. Maar als dressuurmensen met een kasteel van een dier onze paarden tot “pony” bombarderen met bijbehorend denigrerend toontje schiet dat menig westernruiter in het verkeerde keelgat. Een goed gefokte QH is duur, ik zou graag zien dat ik een  QH kon kopen voor de prijs van een pony, maar zolang dat er niet in zit houden wij toch wel van een stukje respect naar onze edele viervoetertjes.


“Wat doen jullie nou eigenlijk? Jullie hobbelen toch alleen maar wat rond met een losse teugel?”
Ja, deze ruiters zijn er ook, maar dit noemen ook wij gewoon recreatieruiters, deze heb je in alle kleuren en vormen, ze komen met boomloze zadels, ze komen met springzadels, ze komen in perfect gematched dressuuroutfitje maar echt fanatiek gereden wordt er niet. Zoals de dressuurruiters niet allemaal op Edward Gal lijken, lijken wij western ruiters helaas niet allemaal op Andrea Fappani.


Wat is ons doel?

Het uiteindelijke doel is je paard aan een losse teugel in frame en gedragen rond te kunnen rijden, waarbij hij of zij “willingly guided” is, wat inhoudt dat het moet ogen alsof het paard zijn werk met plezier doet. Geen verzet, geen narrigheid. Ook wij streven naar verzameling, flexibiliteit, body control, schoudervrijheid en tempowisselingen.


Oefeningen?

Een reiningproef bestaat uit een aantal opvolgende oefeningen, snelle grote cirkels, kleine langzame cirkels, spins links- en rechtsom, stops, rundowns, rollbacks, galops changementen en de back up.


Deze oefingen worden per proef in een andere volgorde opgenomen, je kunt bijvoorbeeld een run in pattern hebben waarbij je start met je stops, maar er zijn ook proeven waarbij je eerst naar X stapt om vervolgens eerst je spins in te zetten.
De oefeningen zoals gevraagd vragen een behoorlijke dosis bodycontrol en kracht van het paard. We doen er dan ook veel aan om het paard in goede conditie te houden. In mijn geval betekent dat een speciale westernsmid, 2 a 3 keer per jaar de fysiotherapeut, speciaal op Quarters gericht voer, supplementen voor haar spieren en gewrichten en natuurlijk de tandarts eens per jaar.


De weg naar perfect uitgevoerde oefeningen ligt niet in hobbelen met een losse teugel, je zult mij vaak genoeg tegenkomen met de teugels op maat om mijn paard naar de verzameling toe te rijden, vervolgens laat ik haar wat losser om te zien of zij zichzelf al kan houden waar ik haar net geplaatst heb, op het moment dat zij uitelkaar valt pak ik haar weer op om haar terug te zetten in de gewenste houding. Net als met iedere vorm van ruitersport is herhaling het keyword.
Overigens doen wij bijzonder veel oefeningen die ook in de dressuursport terug komen, wijken voor het been, heupjes naar binnen en buiten stellen, schoudertjes naar binnen en buiten stellen, zijwaarts in galop, tempowisselingen in alle gangen en ga zo maar door. 


“ik snap niet waar jullie heen gaan?”
Hier kan ik inkomen, wanneer iemand op 1 hand rijdt en zijn hand bijna niet meer hoeft te verplaatsen om te sturen kan het moeilijk zijn in te schatten wat iemand gaat doen. Maar in feite is het redelijk simpel, wij rijden nooit over de hoefslag, onze paarden moeten zelfstandig lopen en niet op wanden gaan hangen.


We rijden grote cirkels en kleine cirkels, als we een snelle grote cirkel aan het rijden zijn zullen we niet ineens van die cirkel afwijken. Ook is het moeilijk om wanneer wij op zo’n snelle cirkel zitten ineens uit te wijken, het is voor ons dus soms  best even zuchten wanneer iemand gilt “DEUR VRIJ” en vervolgens zonder te kijken naar binnen stapt, want een botsing met een paard in volle galop gaat pijn doen.
We rijden rechte lijnen ongeveer zo’n 3 meter uit de kant, hierbij bouwen we ook vaak op in snelheid om onze “rundowns” dit is de opbouw naar je stop, te oefenen. Tijdens die rechte lijnen zullen we nooit zomaar een volte op sturen, rechte lijnen worden gereden van kop naar kop.


Spins, om de spins te oefenen maken we vaak kleine cirkeltjes waarbij we diverse malen in zullen draaien om te aanzet te verbeteren en te checken of je met je cirkels je spins aan het verbeteren bent, tijdens deze cirkeltjes zullen we nooit zomaar ineens weer de grote volte op sturen. Als je ziet dat iemand bezig is met dit soort oefeningen ga er dan ook niet te dicht langs, dit is hinderlijk voor het paard dat bezig is met zijn oefening.


Rollbacks, als we het paard hebben gestopt gaan we over het algemeen niet meer de zelfde kant op weg, we vragen een soort halve spin en laten het paard dan vertrekken in de gewenste gang, over het algemeen galop, aangezien de proeven die wij rijden ook alleen in de galop worden verreden. Schrik dus niet wanneer iemand zich spontaan 180 graden omdraait en weg galoppeert.
Stops, een diepe stop kan nogal gewelddadig klinken, sommige dieren kunnen hiervan schrikken, mijn jonge paardje vond dit in het begin ook eng. Weet dat als iemand zijn stops aan het oefenen is, en deze dus veel vaart zal maken, niet zomaar zal kunnen afwenden.


Wij westernruiters houden allemaal goed rekening met elkaar, wanneer we zien dat iemand aan het cirkelen is blijven we van zijn cirkel af, of we gaan dezelfde oefening meerijden op de zelfde cirkel… etc.
We begrijpen ten zeerste dat de bakken voor iedereen bedoeld zijn, maar wanneer je in de westernbak op visite komt probeer dan een klein beetje toegankelijk te zijn voor onze manier van rijden, en vraag gewoon als je iets niet snapt wat er gebeurd. We zijn de meest open ruiters die ik me maar kan voorstellen, en ik kan niemand noemen die het niet leuk vindt om te vertellen over zijn of haar passie.


Ik merk heel erg dat misverstanden ontstaan wanneer mensen gefrustreerd raken, en ik denk dat dit uit de weg kan worden geholpen door goede communicatie en wat meer verdraagzaamheid en geduld.
Wanneer wij op visite komen in de dressuurbakken passen wij onszelf ook aan, en wanneer mensen dit niet doen worden ze daar heel vlot op aangesproken, dit is een goed iets. Maar wanneer wij mensen soms aanspreken krijgen we een grote mond, omdat wij de westernbak niet mogen claimen. In mijn ogen doen we dit ook niet, maar we zouden graag wat meer belangstelling zien en wat meer rekening houden met…


Western en Dressuur, allebei paardensport, allebei mensen met een grote passie voor wat ze doen…
Op 1 april zal er een AQHA show verreden worden, dit is een show met diverse onderdelen.

Op 26 mei zal de eerste Wennekers Reining Try-out worden verreden, dit is een show georganiseerd door pensionklanten van stal waarbij de kans word gegeven aan ruiters om het showen te oefenen, en om hun paarden te scholen.


Hieronder 2 video’s van mijn favoriete westerntrainer, Andrea Fappani. 1 video waar hij aan het trainen is, en 1 video van hem op show. Neem er even de tijd voor, als fanatiek ruiter kun je niet anders dan dit waarderen, dat beloof ik.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten